ภาพปัตตานีที่เห็นข้างหน้ากับปัตตานีในความทรงจำที่เคยมีนั้นช่างต่างกันนัก 3วัน2คืนในปัตตานี เวลาผ่านไปเร็วมาก มีอีกหลายที่ที่ยังไม่ได้ไป กลับมากรุงเทพแล้วยังคงคิดถึงการเดินทางนั้น มันจะมีแค่บางสถานที่ที่เราจากมาแล้วแต่คงคิดถึงเป็นพิเศษ อยากกลับไปอีก… แล้วปัตตานีมีอะไร…. //มัสยิด วัด ศาลเจ้า อยู่ร่วมกันได้อย่างงดงาม มีคนบอกว่าที่นี่เป็นเมืองพหุวัฒนธรรมมาตั้งแต่สมัยโบราณ …เห็นจะจริง หญิงสาวมุสลิมเดินหน้าศาลเจ้าได้ ขณะที่ชาวพุทธอย่างเราก็สามารถเดินเข้ามัสยิดได้เช่นกัน รอยยิ้มของชาวมุสลิมที่ส่งมา ยืนยันได้ว่าพวกเขายินดีต้อนรับคนแปลกหน้า ก็เหมือนกับการไปเยือนศาสนสถานทุกแห่งแต่งกายให้สุภาพ สำรวม หากไม่แน่ใจว่าอะไรควรทำหรือทำไม่ได้ให้ถามเจ้าบ้านก่อน //มัสยิดกลางปัตตานี ได้รับการกล่าวขานว่าเปรียบดั่งทัชมาฮาลแห่งดินแดนปลายด้ามขวานชายแดนใต้ไทย ยิ่งใหญ่ สวยงามสมคำร่ำลือ //ดนตรีสีลัต…จากการเล่นของคุณตาอาลี ที่บ้านปาเระ ต.บาราโหมนั้น มันช่างแปลกหู ท่วงทำนองไพเราะ มีเสน่ห์ พลังดนตรีสีลัตสามารถสะกดทำให้เราแน่นิ่งได้ และคุณตาอาลียังเป็นช่างฝีมือแกะสลักกระต่ายขูดมะพร้าวเป็นลวดลายมลายู คุณตาแกะมาตั้งแต่อายุสามสิบ และไม่เคยทำอย่างอื่นเลยนอกจากแกะสลัก…คุณตาเจ๋งมาก ติสต์มาก ศิลปินชัดๆ //เรือกอและ…เคยเห็นแต่ในรูป ครั้งนี้ได้มาเห็นกับตาตัวเอง แบเฮงเป็นช่างฝีมือวาดลายลงบนเรือกอและ ที่บ้านบน ต.ปะเสยะวอ อ.สายบุรี แบเฮงนั่งยิ้มไปตวัดพู่กันไป แบบไม่ต้องร่างก่อนด้วย แบเฮงอารมณ์ดีวาดเป็นลวดลายเฉพาะตัวของมลายู ไม่ได้คุยกะแบเฮงมากนัก ต้องกลับไปเรียนภาษามลายูก่อน แล้วครั้งหน้าก็อยากลงเรือกอและล่องไปในทะเลบ้างสักครั้ง //ได้ศัพท์ใหม่ข้าวเกรียบกรือโป๊ะ เป็นภาษามลายู ภาษาใต้เรียกหัวเกียบ ไปชิมที่บ้านบน ต.ปะเสยะวอ อ.สายบุรี อร่อยเชียว ทำตรงนั้นทอดตรงนั้น ปลาเน้นๆ รสชาตินัวๆ //โรตี มะตะบะ และน้ำชา เชื่อไหม…มาปัตตานีสามวันได้กินโรตีไม่ซ้ำร้าน แล้วราคาโรตีที่นี่เป็นมิตรกับกระเป๋าสตางค์ เพิ่งรู้ว่าโรตีที่นี่แต่ละร้านไม่เหมือนกัน บางร้านมีแต่วัยรุ่น บางร้านมีแต่ผู้ชาย ให้ทายว่าเข้าร้านไหน ^^ //หน้า มอ.ปัตตานี มีร้านเยอะมากๆ ตั้งแต่ไอติม ชาบู บิงซู จิ้มจุ่ม บุฟเฟ่ไข่มุกก็มี อยู่ทั้งเดือนไม่รู้จะกินครบทุกร้านหรือเปล่า //นั่งเรือลอดอุโมงค์ป่าโกงกางนั้นสวยมาก สวยจนลืมถ่ายรูป รู้ตัวอีกทีเรือก็ออกมาแล้ว… แล้วกะเวลาให้เรือออกมาพอดีกับตอนเย็นนะ จะพบฟ้าเปลี่ยนสีแล้วฝูงนกบินกลับรัง ปล. ลงเรือที่บ้านปาเระ ต.บาราโหม ขากลับฝั่งแวะซื้องานฝีมือของชาวบ้าน พวกผ้าเพ้นท์ลายสวยจริง //เข้าไปเดินในตลาดสดเทศวิวัฒน์ ตลาดอยู่ในตัวเมืองจะพบการทักทายตลอดทางจ้า คนจะถามเราว่ามาจากไหนจ๊ะ พักที่ไหน อยู่กี่วัน แนะนำที่เที่ยวอีก เอาของที่ตัวเองขายมาให้ชิมอีก แบบจะเจอคนส่งยิ้มให้ตลอดทางนั่นแหละ ชอบบบบบบ *ใกล้กับตลาดมีสตรีทอาร์ตให้ถ่ายรูปเล่นได้ มุมเยอะอยู่ //แกะและแพะ มีเยอะมาก เดินเล่นขวักไขว่ทั่วไปตามข้างทางก็มี ขับรถระวังชน //พี่ทหารใจดี ขอถ่ายรูปได้ เซลฟี่ก็ได้ แซวก็ได้ //ปัตตานีมีสกายวอล์คด้วยนะ สวยงามยามพระอาทิตย์ตกดิน //บ้านคลองต่ำ ต.ปะนาเระ มีการทำเกษตรอินทรีย์ ปลากระเบนก็มี น้ำตบก็มี //บ้านตรัง ต.ตรัง อ.มายอ แต่จังหวัดปัตตานีนะ ไม่งงนะไม่งง ที่นี่มีไม้ตะเคียนทองใหญ่ยาว 25 เมตร แกะสลักพระพุทธประวัติ 14ตอน เรื่องราวในชุมชนอีก 1 ตอน แถมยังมีกลุ่มชาวบ้านทอผ้าอีก นึกว่าอยู่เชียงใหม่แต่ไม่ใช่จ้า ที่นี่บ้านตรัง กลับมาแล้วยังอยากกลับไปอีก… ยังไม่ได้ลองสะเต๊ะที่ขึ้นชื่อ ยังไม่ได้ไปน้ำตก ยังไม่ได้ไปสะพานไม้ ยังไม่ได้ไปทะเลหมอก น่าจะมีอีกหลายที่… แล้วอยากให้ปัตตานีอยู่อย่างนั้นสวยงามเหมือนที่เคยมาครั้งแรก อยากให้ความทรงจำดีๆ ไม่จางหาย #เที่ยววิถีแม่ #ปัตตานีดี๊ดี #ปัตตานีพื้นที่สีชมพู